یادداشت | پدال مرگ
به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، چیزی که هرساله تکرار می شود و انگار مثل دنگ دنگ ساعت های قدیمی، دائم به گوش هایمان ضربه می زند و روی اعصاب می رود. انگار نه انگار که بارها و بارها از مشکلات و درد ها و شیون های بازماندگانشان ناراحت شدیم و حالا هرساله هزاران نگهبان، مواظب اند تا تکرار اندوه و درد اتفاق نیفتاد اما گویا عده ای هنوز نمی خواهند ریشه این غول نامحسوس را بکنند.
اگر به انسانی بگویند فلان ماده خوراکی برایت خطر دارد و اگر بخوری می میری، اگر احتمال دروغ بودن آن حرف را هم بدهد باز احتیاط کرده و آن را نمی خورد؛ اما هر چه در این بلندگو می دمند که ایهاالناس دیر رسیدن بهتر از هرگز نرسیدن است، با لبخندی کوتاه از کنارش می گذرند و می گویند ولش کن!
تصادفات جاده ای را می گویم، از سال 96 تا سال 97 یک درصد افزایش تصادفات جاده ای در نوروز چه معنایی دارد؟ این مقدار کشته در طول سال اصلا قابل مقایسه با کشته شدگان در جنگ تحمیلی هست؟!
این آهن پاره به مثابه یک شتر رم کرده است که باید افسارش را بکشی و الان محکم به زمینت می زند. برخی می گویند امان از پراید! قطعا من هم این را می گویم اما بالاتر از این امان از برخی ماها!
از ما که اگر از سرعت مجاز بگذریم زرنگی می دانیم و در آزاد راه ها کوپن قانون مداری مان را فقط در پای دوربین های جاده ای خرج می کنیم تا یک وقت عکسی از ما نگیرند و در دفتر جرایم رانندگی به یادگار بماند!
خواب آلودگی از مهمترین علت های تصادف جاده ای است. آیا ما کمبود خواب داریم؟ آیا برای خوابیدن باید پول بدهیم؟! مگر برای استراحت در بین جاده کسی دنبالمان کرده که حاضر نیستیم لختی بیاساییم.
واقعا مگر جاده پیست رالی است که این قدر با حرص می خواهیم از رقبا فاصله بگیریم. از امیرمومنان علیه السلام درباره شتابزدگی و عجله نقل شده است: عجله مايه هلاكت مردم است؛ اگر مردم با تأمل كارشان را انجام مى دادند، كسى به هلاكت نمى رسيد.
اگر پلیس نباشد، آیا ما نمی توانیم پلیس و محافظ خود باشیم؟ چرا فقط صحنه دردناک تصادفی را می بینیم تا دقایقی بعدش، حس قانون مداری داریم!؟
30 درصد تلفات جاده ای بین سنین 30 تا 49 سال هستند. صحبت از جنگ و تحریم و فشار اقتصادی و داعش نمی کنیم! صحبت از عدم عمل به قانون راهور می کنیم که عده ای خود را شوماخر می دانند و جاده ها را اسیر دست خود!
اگر سری به جاده های کشور زده باشید و طعم راندن در آزاد راه ها و جاده های یک طرفه و دو طرفه را چشیده باشید می بینید که سیستم رانندگی در بین افراد و ماشین هایشان متفاوت است!
راننده تریلی برای خودش قوانینی دارد! راننده تاکسی و خطی طور دیگر، راننده سواری و مسافر هم که انگار مهمان تازه وارد جاده است!
البته این قانون گریزی تعمیم به همه رانندگان ندارد و انصافا بسیاری از رانندگان آینه تمام نمای کتاب قوانین رانندگی هستند که باید از آنها برای ایمن سازی جاده ها تشکر کرد؛ اما سر حرفم با عده ای است که جاده ها را ملک طلق خود می دانند و پلیس را مزاحم!
در دید این گونه درایورها! مهارت خودشان شرط است و وجوب احتیاط از طرف رانندگان دیگر!
اصلا برای برخی از این ها اختراع چراغ راهنما معنا ندارد و کمترین استهلاک در ماشین های این جماعت، تعویض چراغ های راهنما است!
از سرعت نگویم که هرچه پایشان روی پدال بیشتر برود این جماعت ماهر ترند! اصطلاحا یک گاز است و یک پدال و یک جاده ! همه مهارت آنان در قوانین راندن که نه، در قوانین سرعت خلاصه می شود.
کسی که بر مرکب شتابزدگی سوار شود، ملامت و سرزنش بر دوش او سوار خواهد شد. این فرمایش امیرمومنان علیه السلام بر این تاکید دارد که شتابزدگی نه تنها هنر نیست بلکه مذموم است و اگر خطری او را تهدید کرد خود را ملامت کند.
کورس گذاشتن برخی سنگین سواران در جاده ها که در مجال این نوشته نمی گنجد! ورود به لاین سرعت، سرعت از حد مجاز ، سبقت غیرمجاز متاسفانه ترجیع بند خیلی از برگه های جریمه پلیس ها برای درایور های سنگین است!
این نکته که خیلی جالب است! من در جاده نحوه استفاده از چراغ های جلوی وسیله نقلیه را یاد گرفتم! این چراغ ها اصلا برای روشنایی در شب تاریک ساخته نشده بلکه برای راه باز کردن برای هرچه سریعتر راندن تعبیه شده است.
خوب با این نوع فرهنگ رانندگی قطعا خطرات همچنان در بالای سرشان چنبره زده است. گویا باید دوباره یک سیا ساکتی جان بگیرد.
سخن پایانی این که رانندگی یک مهارت است و قانون خاص خود را می طلبد و کاهش تصادفات جاده ای جز با تصحیح فرهنگ احترام به قوانین راهور میسر نیست.
البته ناگفته نماند کیفیت خودروها نیز در اینگونه حوادث نقش دارد اما قطعا خودرو بدون راننده توان حرکت ندارد و اگر تمامی رانندگان، ملزم به رعایت قوانین باشند؛ بی تردید با حوادث کمتری روبه رو خواهیم بود و باز اینجاست که فرهنگ رخ می نماید./829/ی۷۰۳/س
محمدمهدی مرادی، پژوهشگر حوزه علمیه قم
منابع
بحار، ج 71، ص 340
1333، غرر الحکم